Mantelzorger Ria: ‘Zoals we het nu geregeld hebben, hou ik het lang vol’

Ria Merks (75) woont om de hoek bij haar moeder Corrie de Ruijter. Niet dat ze veel thuis is, Ria leeft en slaapt al maanden bij Corrie. Corrie heeft de bijzondere leeftijd van 104 en woont in een seniorenwoning. Ze is ’s nachts onrustig en in de war. Ze gooit de dekens van zich af, roept en speelt met het licht. Corrie heeft een periode nachtzorg gehad. Dit wordt met name ingezet wanneer mensen in de allerlaatste weken van hun leven zijn. Omdat Corrie niet overleed, moest de nachtzorg stoppen. Nu slaapt Ria alweer drie maanden iedere nacht bij haar.

Het kan ineens veranderen

Ook overdag zorgt ze ervoor dat haar moeder eet en drinkt. “Ze kan niet lang alleen zijn. Ze is vaak helder en rustig. Maar dat kan ineens veranderen. Deze week ging ik boodschappen doen. Ik twijfelde of ik ze rechtstreeks naar huis zou brengen of even bij mijn moeder zou kijken. Goed dat ik naar mijn moeder gegaan ben. Ze probeerde uit haar stoel op te staan. Dat kan ze niet meer zelf. Ik vond haar op het moment dat ze half uit haar stoel hing. Ze had op de grond gelegen als ik de boodschappen eerst naar huis had gebracht.”

Nachtelijke rust

Ria vertelt: “Het begon zeven maanden terug. Ik bezocht haar dagelijks en merkte dat de dekens steeds naast het bed lagen. Ik heb een nacht bij haar geslapen en ontdekte haar onrust. We hebben medicatie geprobeerd om haar ’s nachts meer rust te geven. Maar daar reageerde ze niet goed op. Toen ben ik bij haar in huis gaan slapen.”

Het voelt niet als een grote opgave

Twaalf jaar geleden overleed de echtgenoot van Ria na een ziekbed. “Vanaf het moment dat mijn man ziek werd, ben ik mantelzorger. Eerst voor hem, toen voor mijn vader en nu voor mijn moeder. Het voelt niet als een grote opgave, het geeft juist veel voldoening. Vroeger zorgden mijn ouders ook voor mijn opa. Hij heeft 15 jaar bij ons gewoond nadat mijn oma overleed. Voor mij is het normaal. Ik heb de tijd om dit te doen en voel me goed. Als ik zo kan voorkomen dat mijn moeder haar laatste jaren in een verpleeghuis doorbrengt, heb ik dat er graag voorover.”

Lastig om ondersteuning te vragen

Intensief is het wel. Ze had al haar eigen activiteiten op pauze gezet, maar dat was niet vol te houden. “Met mijn broer heb ik afgesproken dat hij en zijn vrouw wekelijks een middag voor mijn moeder zorgen. Ze koken en eten dan samen. Vanuit de thuiszorg wordt een paar uur begeleiding ingezet. De verzorgende adviseerde me contact op te nemen met BredaMantelzorg. Ik ontving de nieuwsbrieven van BredaMantelzorg maar ik vond het toch lastig om ondersteuning te vragen. Ik ben blij dat ik dat toch gedaan heb. Zo kan ik even weg.”

Ik was ook mantelzorger

Om Ria te ondersteunen zijn er naast thuiszorg ook twee vrijwilligers Palliatieve Zorg actief. Josje Verpalen is één van hen. Ze doet inmiddels al 16 jaar inzetten bij mensen die niet meer behandeld kunnen worden en hun laatste levensfase ingaan. “Mijn loopbaan in het onderwijs liep ten einde. Ik zat destijds niet zo lekker in mijn vel en wilde graag iets doen. Mijn zusje overleed na een ziekbed. Ik heb dat proces als mantelzorger van dichtbij meegemaakt. Ik wilde mensen die dit ook meemaakten, de mantelzorgers, ondersteuning bieden. Zo is het begonnen.”

Vertrouwen

Josje heeft nog niet meegemaakt dat het niet klikt tussen een familie waar zorg ingezet wordt en haarzelf. “Wel heb je soms tijd nodig om vertrouwen op te bouwen. Die tijd nemen we. Bij mevrouw de Ruijter was het vertrouwen er meteen. Ze accepteert de ondersteuning. Dat is heel prettig.”

Sommige dingen blijven op pauze

Ria kon door de inzet bijvoorbeeld golfen en stukken fietsen weer oppakken. En ook in haar eigen huis de boel op orde houden en boodschappen doen. “Ik wil dit volhouden zolang mijn moeder leeft. Sommige dingen blijven nog wel op pauze en dat is voor nu goed. Zoals we het nu geregeld hebben, hou ik het lang vol.”

Tekst en foto: Mariska van Dijk

Corrie de Ruijter is inmiddels op de bijzondere leeftijd van 105 jaar overleden.