Vrijwilliger Frans: 'Op een duofiets krijg je van iedereen voorrang'

Frans Schonck (77) is in 2000, na wat gezondheidsproblemen, met pensioen gegaan. Een jaar later kwam Frans in contact met een man met autisme uit Wouw. Deze meneer had behoefte om met iemand te fietsen. Dit was zijn eerste ervaring met vrijwilligerswerk. Het gaf hem zoveel voldoening dat hij besloot zijn werk wat dichter bij huis voort te zetten. Frans is inmiddels ongeveer 17 jaar actief bij BredaMantelzorg als fietsmaatje met mensen met dementie.

Opgeven is geen optie

Door de jaren heen is Frans aan verschillende mensen gekoppeld. Het zijn voor hem mooie herinneringen, bijvoorbeeld het duofietsen met een jongeman met Parkinson. “Communicatie was niet mogelijk, dus dat maakte het lastig. Toch merkte ik dat hij ervan genoot. Hij stond elke week klaar als ik aanbelde. Dat was voor mij een teken dat hij het leuk vond. We dronken samen koffie met gebak met veel slagroom. Het was best moeilijk, maar ik ben er toch mee doorgegaan. Opgeven is voor mij geen optie.”

Soms lukt het toch niet

Helaas zijn er soms ook situaties waarbij het niet mogelijk is om door te gaan. “Ik heb gefietst met een jong dementerende vrouw, maar dat bleek onverantwoord.” De vrouw werd tijdens het fietsen agressief wanneer ze in de buurt kwam van, voor haar, bekende plekken. Het samen fietsen werd hierdoor te gevaarlijk. “De laatste man waarmee ik fietste, had een elektrische fiets, die kon ik met mijn gewone fiets niet bijhouden. Helaas lukte het hem niet om een gewone fiets te regelen. Jammer, ik heb dit moet beëindigen.”

Langdurige contacten

Frans heeft ook een aantal langdurige contacten gehad. Hij bewaart hier dierbare en fijne herinneringen aan. Onder andere met een oud-rechercheur. “Hij was dementerend maar op een humoristische manier. Tja, dat kun je ook treffen. Elke dinsdagochtend gingen we fietsen en ergens koffiedrinken. Ik heb hier zelf ook enorm veel plezier aan beleefd. Ik moest wel in de gaten houden dat hij niet met de peper- en zoutvaatjes de deur uitging. Hij stopte deze 'per ongeluk' in zijn zak. Dit had ook wel iets.” Inmiddels is de man overleden. Met zijn vrouw heb ik nog steeds contact. We bellen regelmatig of drinken samen een kopje koffie.”

Voorrang

“Als je op een duofiets voorbijkomt, krijg je van iedereen voorrang. Mensen zwaaien en zeggen gedag. Je voelt de waardering voor het werk wat je doet.” Frans haalt veel voldoening en plezier uit zijn werk. Ook het ontlasten van de mantelzorger geeft hem een heel goed gevoel.

BredaMantelzorg

Frans maakt alleen gebruik van BredaMantelzorg voor het zoeken van een geschikt maatje. Verder heeft hij een cursus Omgaan met Dementie gevolgd. “Ik kan BredaMantelzorg altijd bellen als ik dat nodig vind. Ik maak er zelden gebruik van omdat ik de dingen graag zelf regel.”

Tekst en foto: Gerry van Schendel