Han: 'Dementie heb je samen'

Als bij Ria, de vrouw van Han, dementie wordt vastgesteld, komt er onder andere een ergotherapeut bij hen thuis. Die maakt hen attent op BredaMantelzorg. Han kent de organisatie niet. “Als ik eerder over BredaMantelzorg had gehoord, was ik daar meteen naar toe gegaan. Ze begrijpen de moeilijke situatie waarin je samen zit. De gesprekken maken de eenzame weg die je gaat lichter. Want dementie heb je samen”, aldus Han.

Zelf hulp moeten regelen

Vijf jaar geleden veranderde Ria langzaam. Van een energieke vrouw werd ze iemand die steeds minder zelf kon doen. De voorlopige diagnose was Parkinson, maar de specialist was daar niet zeker van. Hierdoor werd geen casemanager toegewezen. Han heeft alle hulp zelf geregeld. Pas op het moment dat de diagnose gesteld werd, kreeg hij ondersteuning.

‘Ik deed alles in huis’

“Als ik thuis kwam van mijn werk, ging ik meteen koken, opruimen, enzovoort. Ik deed alles in huis, want het lukte Ria niet meer. Ze raakte bovendien snel overprikkeld en dat werd steeds erger”, vertelt Han.

Diagnose dementie

Jaren later wordt bij Ria dementie vastgesteld. Als ze ernstig valt, wordt ze in een woonzorgcentrum opgenomen. Dan is ook duidelijk dat het thuis niet langer gaat. Han bezoekt Ria elke dag. “Drie uur is lang voor een bezoek. Op een gegeven moment wordt het mij en Ria teveel. Maar als ik niet ga, heb ik geen rust.”

'We begrijpen elkaar niet meer'

Han vertelt verder. “Helaas begrijpen we elkaar niet altijd meer. Sommige opmerkingen van Ria doen zelfs pijn. Het afscheid nemen is al lang geleden begonnen. Het lukte bijvoorbeeld al een tijd niet meer om samen een stedentrip te maken. Iets waar wij beiden dol op waren. Het is een schrale troost om te kunnen denken aan herinneringen die wij samen hebben. Er zijn partners die hierom uit elkaar gaan. Iets waar ik niet aan wil denken".

Belangrijk: goede casemanager en lotgenoten

Op de vraag waar Han de meeste steun aan heeft, is hij heel duidelijk. “Dat zijn twee dingen. Een goede casemanager die dingen voor je regelt. Want je weet niet welke instanties je allemaal kunt benaderen. En wat er allemaal voor ondersteuning en zorg mogelijk is. BredaMantelzorg is ook heel belangrijk. Ik heb er fijne gesprekken gehad. Ik kon er meteen mijn verhaal kwijt. Ook maakten ze me duidelijk wat ik in de toekomst met Ria kan verwachten.”

Anderen niet belasten

Han wil zijn familie en vrienden niet teveel met zijn zorgen belasten. Daarom gaat hij iedere maand naar een lotgenotencontactgroep. In het kantoor van BredaMantelzorg komt de groep bij elkaar. “We vertellen wat we de afgelopen maand hebben meegemaakt. Over de moeilijke dingen en situaties die we zijn tegen gekomen. Je begrijpt waar de ander het over heeft. Én ze begrijpen jou. Een blik van herkenning van iemand zegt vaak zoveel meer dan woorden. Maar bovenal gaat het om het delen van de eenzame weg die je gaat als partner. De groep is een echte steun voor me. Ik sla geen enkele bijeenkomst over.”

Tekst: Liesbeth de Groot
​Fotografie: Paul Ranft en privécollectie Han